زالو چیست ؟
زالو (Leech) به موجوداتی به نام انگل شناخته شده اند چرا که نوعی کرم که در مکانهای مرطوب زندگی می کند و خود را بر روی بدن انسان ها و حیوانات می بندد تا از خون آنها تغذیه کند در کل می توان گف 680 گونه زالو وجود دارد که 100گونه دریایی 480 گونه در آب های شیرین و بقیه در خشکی زندگی میکنند.
طول کوچکترین نوع زالو 1 سانتی متر و بزرگ ترین آن به 30 سانتی متر میرسد زالو ها در سراسر جهان یافت می شوند اما در دریاچه های معتدل و حوضچه های نیمکره شمالی بیشترین مقدار را دارند. اکثر زالوهای آب شیرین در مناطق کم عمق و گیاهی در حاشیه استخرها ، دریاچه ها به صورت تراکمی زندگی میکنند.
این موجود هر دو قسمت نر و مادره را روی بدن خود دارد اما برای تکثیر باز هم باید با یکدیگر جفتگیری داشته باشند بعد از جفتگیری 15 تا 20 تخم به نام کوکون را در محیط خشکی به جای میگذارند که به تا پنج هفته زمان میبرد تا تبدیل به کرم زالو شوند.
خواص زالو درمانی از گذشته تا به اکنون
یکی از درمانهای سنتی که این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است زالودرمانی است.
این روش درمانی ابتدا در مصر وجود داشت و پس از آن به ایران و همچنین کشورهای اروپایی راه یافت. زالوها از دوران قدیم بهعنوان جانورانی با کاربرد درمانی مورد استفاده قرار میگرفتند بهطوریکه در مصر باستان تصاویری از کاربرد زالوها در درمان بیماریهایی نظیر سردرد و هموروئید دیده میشود یکی از قدیمیترین شیوههای پزشکی در زمان باستان در محدوده بینالنهرین تا یونان تجویز زالو درمانی جهت درمان بیماریهای خونی بوده است بهطوری که پزشکان یونانی بهعنوان نخستین دانشمندانی شناخته مــیشوند.
در علم زالودرمانی تجربیات فراوانی دارند. فلاسفه بزرگ یونانی غالباً با استفاده از زالوها به درمان مجموعه گستردهای است بیماری های فیزیولوژیک میپرداختند به مرور محدوده کاربرد پزشکی زالوها به نقاط دیگر جهان نیز کشیده شد، بهطوریکه در ایالاتمتحده آمریکا در سطوح بسیار بالاتری از زالوها بهعنوان کلید درمان بیماریهای خونی استفاده گردید.
تاریخچه زالو از گذشته تا کنون
در اواسط قرن هجدهم تقاضای زالو در کشورهای اروپایی به میزان زیادی افزایش یافت به طوریکه در این دهه کشورهایی نظیر فرانسه واردکننده بیش از ۶ میلیون عدد زالو از کشورهای آسیایی و خاورمیانه بودند.
اولین توصیه علمی در استفاده از زالوها در سال ۱۹۲۳ در کتاب اصول و عمل پزشکی توسط سر ویلیام اوسلر است و به دنبال آن در نیمه دوم قرن بیستم زالوها نقش مهمی در درمانهای کلینیکیایفا کردند.
تحقیقات پزشکی استفاده از زالوها در بسیاری از کشورها نظیر آلمان و روسیه با شدت زیادی پیگیری گردید بهطوریکه این دو کشور بالاترین سطح تحقیقات در رابطه با زالودرمانی و تولید زالوی طبی پرداختند.
امروزه در اکثر کشورهای جهان زالوها بهعنوان جانورانی مناسب جهت مبارزه با بسیاری از بیماریها شناخته میشوند و امروز، صدها هزار زالو در ایالاتمتحده آمریکا به بیمارستانها، کلینیکها و بیمارستانها فروخته میشود. بازار اروپا بسیار وسیعتر است و هر سال میلیونها زالو به مراکز درمانی فروخته میشود.
7 خاصیت شگفت انگیز درمانی بزاق زالو
بر اساس گزارش مجمع پژوهشگران طب سنتی کاربرد زالو درمانی میتواند در درمان بسیاری از بیماریها مؤثر واقع شود. بر اساس این گزارش بزاق زالو حاوی آنزیمهای فراوانی است که میتواند خواص درمانی متعددی داشته باشد این خواص هرکدام بر اساس خاصیتهای بیولوژیکی و بیوشیمیایی آنزیمهای مذکور شناخته شده است.
از جمله مهمترین این خواص میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- خاصیت بیحسکنندگی: این خاصیت باعث کاهش درد موضعی در موقعیت نیش زالو میشود که غالباً به دلیل وجود ماده هیرودین در بزاق زالو است.
- خاصیت گشادکنندگی : این ویژگی به دلیل وجود هیستامین در بزاق زالو بوده که موجب گشاد شدن عروق خواهد شد.
- خاصیت ضد انعقادی : این خاصیت به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است، این خاصیت موکولیتیک و آنتیبیوتیک قوی حتی در درمان گلوکوم نیز مؤثر است.
- خاصیت بازدارندگی تخریب پروتئینی : این ویژگی به دلیل وجود سه پروتئین ویژه به اسامی هیرودین، Bdelin و Eglin در بزاق زالواست.
هیرودین مهارکننده اختصاصی ترومبین بود که در روند تشکیل لخته خون مؤثراست.
Bdelin دارای وزن مولکولی ۵۰۰۰ دالتون بوده و مهارکننده تریپسین، پلاسمین و آکروزیناست که در اکثر موارد موجب غیرفعال کردن پلاسمین میشود.
Eglin با وزن مولکولی کم خاصیت مهارکنندگی الاستاز،کاتپسین و کیموتریپسین را داشته و در کاهش التهاب بعد از تروما و جراحیهامیتواندمؤثر واقع شود. - خاصیت Antibiotic : این خاصیت عمدتاًبهوسیله Hydrophila aeromonas که در روده زالو زندگی میکند تولید میگردد و بر روی بیماریهای ناشی از استافیلوکوک و سل و بیماری اسهال و دیفتری مؤثراست.
آنزیمها و پروتئینهای متعدد دیگری نیز در کیسههای بزاقی قدامی و خلفی زالوی طبی موجود میباشند.
تیم تحقیقاتی در سنپترزبورگ روسیه، دو نظریه زیر را درباره تواناییهای درمانی زالو اثبات کردهاند. - اثر انرژی زیستی : این تئوری دلالت بر این دارد که زالوها توانایی ایجاد ثبات در مناطق حیاتی را دارند.
در آزمایشگاههای بیوفیزیک و بیومکانیک انستیتو کورتکوف روی اثر زالو دربافتهای بیولوژیک در میدانهای الکترومغناطیسی با فرکانس بالا مطالعه شده و مشخص شد که پس از زالوتراپی بهطور قابل ملاحظهای افزایش پایداری انرژتیک و سازههای اطلاعاتی در بافتها بروز میکندکه با هیچروش درمانی دیگری این افزایش حاصل نمیشود. - اثر تغذیه عصبی : ترشحات زالو موجب تحریک رشد نرونها و نورودندریتها و ترمیم و نوسازی آنهامیگردد.
این کشف میتواند افق روشنی در درمان بیماریهای ناعلاج نظیر پارکینسون،اماس و ترومبوز عروق مغز، آلزایمر و… باز میکند.
درمان تضمینی 13 بیماری با زالو
- بیماریهای پوستی : درمان بیماریهای پوستی یک از موارد درمانی مهم و ممتاز در زمینه زالو درمانی است.
- اسپاسم و دردهای عضلانی : با زالو اندازی روی مناطق دردناک میتوان درد را کاهش داد و اسپاسم را مرتفع نمود.
- بیماریهای دستگاه حرکتی : بیماریهای دستگاه حرکتی شایعترین بیماری زمان حاضر است که این روش میتواند بسیار کمککننده باشد.
- تورم چشمها : زالودرمانی نتایج موفقیتآمیزی در درمان تورمهای چشمی داشته است.
- بیماریهای قلبی و عروقی : تنگی عروق سیاهرگی مربوط به گشادی رگ میشود که اغلب بر اثر تضعیف بافت پیوندی است که استفاده از این روش برای درمان آن کمککننده است.
- اختلال گردش خون : اختلال گردش خون دست و پا (دست و پای سرد) بهوسیله زالو در محدوده ستون مهرهها قابل درمان است.
- صدمات و کوفتگی : زالو درمانی موقعیت خوبی را در درمان کوفتگی صدمات، خونمردگی و ورم کسب کرده است.
- بیماریهای گوش : ۲ الی ۴ زالو پشت هر گوشی در فواصل زمانی میتواند اثربخش باشد.
- عوارض دیابت : برطرف کردن عوارضی که بیماری دیابت یا قند خون بالا بر روی چشمها و پاها بر جای میگذارد.
- سردرد و سینوزیت مزمن : در درمان سردردهای شدید و همچنین عفونت سینوسها، درمان با این روش کارساز است.
- نقرس : کاهش درد شدید پاها در اثر بیماری نقرس
- واریکوسل : از بین بردن عوارض مربوط به واریکوسل بیضهها و درمان ضعف اسپرم مردان
- واریس : درمان پیچخوردگی رگها یا همان واریس پا
نحوه استفاده زالو در طب اسلامی قدیم
شیخالرئیس ابنسینا باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و چنین میفرمایند:
از زالوهایی که کرک ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحههای بدخیم خواهید شد.
از زالویی استفاده شود که در آبهای خزهدار که محل زیست قورباغههاست نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گلآلود سیاه بوده است.
زالو با «حجامت» خون تباه را از عمق بدن بیرون میکشد. زالورا ابتدا سرازیر نگهدارید تا استفراغ کند و محتویات شکمش بیرون آید سپس اندکی خون به او بدهید سپس مواد چسبنده و کثیف بدن او را با بوراکس پاک کنید (استفاده از مواد صابونی عطردارمضراست) و جایی را که میخواهید زالو بگذارید با دست مالش دهید تا سرخ شود.
جای زالو انداختن را با گل سرشور یا خون اندود کنند. زالو اندازی برایبیماریهای پوست از قبیل جوشها، دملها، لکههای سیاه و نقطههای سیاه و سپید و… مفید است.
یک دیدگاه